Colinda Romijn geloofde in een afstandelijke God: “Ik dacht dat Hij in de hemel aan het chillen was.”
Colinda Romijn (18 jaar) is opgegroeid in een klein dorpje in de provincie Utrecht. Twee jaar geleden kwam ze in contact met mensen die op een hele andere manier naar God keken als zij dat deed. “Ik dacht: Dat wat zij hebben, dat wil ik ook!” Komend jaar hoopt ze de School of Revival te volgen om meer te leren over haar bestemming
Opgegroeid in een christelijk gezin is het geloof iets heel vanzelfsprekends voor Colinda. “We gingen altijd twee keer op een zondag naar de kerk. Daar leerde ik dat God de aarde had geschapen, dus de oerknal leek me een heel onrealistisch begin van het bestaan.” Maar het idee dat de God die de hemel en de aarde heeft gemaakt nog steeds omkeek naar de schepping, daar gelooft Colinda tijdens haar tienerjaren niet in. “Ik dacht dat God dat ooit had gedaan, maar dat Hij nu ergens in de hemel aan het chillen was en niet meer naar ons omkeek.” Daarom heeft Colinda had eigenlijk weinig met het geloof en de kerk vindt ze maar saai.
Wanneer Corona het land raakt, haakt ze dan ook snel af. “Thuis keken we de diensten van de gemeente waar mijn ouders heen gingen, maar de kwaliteit was niet echt goed.” Al snel gaat Colinda op zondagochtend boven een andere dienst kijken, meestal van Mozaïek. “Die diensten waren veel chiller om te kijken, dat snapte mijn ouders ook wel. Maar zo rolde ik langzaam een beetje uit de kerk.”
Een nieuwe ontmoeting
Een hobby van Colinda is het bespelen van de viool. De afgelopen jaren speelde ze in verschillende bands en samenstellingen. “Twee jaar geleden, toen ik 16 was, oefende ik op een nieuwe plek. Daar voelde alles anders.” De mensen uit de band die ze leert kennen komen uit een andere kerkelijke stroming dan zij. “We waren veel in gesprek over het geloof. Wat me vooral aan hen opviel was dat ze God beschreven als iemand die heel dichtbij is, een God die nog steeds wonderen doet. Ik dacht: ‘Wat zij hebben, dat wil ik ook!’”
Colinda raakt bevriend met een van de bandleden, die haar meeneemt naar zijn gemeente. “Aan het begin was dat best even wennen. Bijvoorbeeld het feit dat mensen met hun handen in de lucht stonden vond ik wel gek in het begin. Later durfde ik daarin mee te doen.”
Afgelopen najaar liet Colinda zich dopen. “Vanuit school en mijn gemeente kreeg ik als kind het gevoel dat je je aan regels moesten houden.” In haar stille tijd werkte ze een ‘to-do-list’ af, omdat ze bang was anders niet in de hemel te kunnen komen. “Ik probeerde mijn redding te verdienen, maar nu weet ik dat Jezus mijn Redder is.”
Daarnaast ervaart Colinda hoe Jezus en het geloof zin aan het leven geven. “Iedereen heeft een leegte in zijn hart en verlangt naar vervulling – God is de enige die dat verlangen kan beantwoorden. Mensen zoeken in de wereld naar wat ze op die plek kunnen stoppen, maar Jezus zei tegen de Samaritaanse vrouw: ‘Als je van Mij drinkt zul je nooit meer dorst krijgen.’”
In de praktijk gebeurt dat in fases in het leven van Colinda. “Afgelopen jaren is er zoveel veranderd: Door de jeugdgroep en de diensten ontdekte ik steeds meer wie ik ben in Christus, groeide mijn identiteit, hoorde ik wat God over mij zegt, verbrak ik leugens in mijn denken en kon ik daar Gods waarheid voor in de plaats leren zetten. Nu is de onzekerheid die ik vroeger had verdwenen.”
Verlangen
Deze zomer deed Colinda examen van het VWO. “Heel mijn leven wil ik al mensen helpen. Van jongs af aan dacht ik dat ik arts wilde worden – totdat ik voor beide selectie-opleidingen werd afgewezen.” Omdat de deuren naar de twee studies die Colinda voor ogen had zijn gesloten, kiest ze ervoor om een Bijbelschool te doen. “De School of Revival kan ik fulltime volgen, sluit aan op mijn interesses, helpt me om stil te staan bij mijn bestemming en geeft onderwijs over het bovennatuurlijke. Dat laatste is een door God gegeven cadeau die vaak niet uitgepakt wordt door mensen. Het wordt wel vaak behandeld vanaf het podium, maar ik wil er meer over leren vanuit de praktijk.”
“Voor mensen om mij heen was het vanzelfsprekend dat ik de medische kant op wilde, want daar was ik altijd heel enthousiast over. Maar toen ik een tijdje terug in gesprek was met mijn beste vriendin, zei ze heel eerlijk dat ze het niet zo goed bij mij vindt passen. Daardoor begon ik wel echt beter na te gaan denken over de keuzes die ik zou gaan maken.” Colinda wist niet zo goed meer wat ze nou écht wilde, bovenal was ze minder zeker over wat God voor plan voor haar heeft. “Ik wil niet zomaar gaan beginnen met een studie, dus lijkt het me ontzettend waardevol om hier eerst een jaar veel meer over na te denken op de bijbelschool zodat ik de juiste keuze kan gaan maken.’
