Charlotte leerde leven vanuit de overflow; ‘de Bijbel werd persoonlijk’

Charlotte kennen we al een poosje: twee jaar terug kwam ze naar Nederland na vier jaar zendelinge te zijn geweest in een land met christenvervolging. Vorig jaar volgde ze het eerste jaar van de School of Revival (SOR) en dit jaar ging ze verder de diepte in tijdens het tweede leerjaar. “Ik geniet intens van dit jaar!” Waar ze op doelt, dat lees je in dit artikel.

In het tweede leerjaar gaat de stof minder over je identiteit en de praktische vraag ‘hoe volg ik Jezus?’. “Het eerste jaar was echt ontvangen. Dat heeft opnieuw een diep fundament gelegd en een basis om op te groeien.” Dit tweede jaar gaat het onderwijs veel meer de diepte in. “Het is een opbouwende trap: Je staat vast in je identiteit in Christus, los van mensen. Daardoor ben je minder afhankelijk van inzichten van anderen; je ontvangt zelf meer openbaringen van God.” Het hoofddoel van het jaar is dan ook om zelf van God te ontvangen en te leren hoe je dat kunt uitdelen aan anderen.

Hoewel Charlotte ervaart dat de deuren naar de plek waar ze eerder naar uitgezonden is zijn gesloten, ervaart ze wel de noodzaak van de lessen die ze nu leert. “Als ik heel mijn leven in de Himalaya woon, kan ik dan teren op ‘alleen’ het Woord van God? Red ik het dan zonder verder onderwijs?” Inmiddels kan ze die vraag positief beantwoorden.

“Op maandagen gaan we diep het woord in. We leerden de lijnen te zien door de Bijbel heen. Leraar Dick Pieterman zegt altijd: ‘Probeer de Bijbel de Bijbel te laten uitleggen.’” Op die manier ontstond in Charlotte een diepe liefde voor Gods Woord. “Voor mij waren bijvoorbeeld de boeken van de profeten best wel nieuw. Ik ontdekte dat alles daarin naar Jezus wijst.”

Wanneer de Bijbel persoonlijk wordt

Ook raken Bijbelverhalen over de kracht van stilte haar persoonlijk. “Ik kan best heel veel praten.” Maar wanneer Charlotte leest over verhalen van stilte, zoals de tempel van Salomo die gebouwd wordt zonder een woord te spreken, leest ze daarin hoe God ons soms kan bouwen in stilte. “Ook in verhaal van Nehemia speelt stilte een rol, wanner Nehemia naar Jeruzalem gaat zonder aan het volk te vertellen wat hij gaat doen.” Soms is het goed om niet alles te vertellen.

Zo spreekt God vaak door de kleine dingen. “Ik merk dat God soms iets uitlicht voor mij, een lijn die ik kan trekken van een Bijbels persoon naar mijn eigen leven.” Lessen over karakter, handel en wandel en over het staan op de schouders van de geloofs-generaties voor ons.

Hoe leiderschap kan verschillen

In eerdere artikelen vertelde Charlotte dat ze wilde groeien in gebed, genezing en bevrijding, het leven vanuit de bron in haar en dat ze wilde groeien in een stukje leiderschap. In het eerste jaar leerde ze om ontspannen om te gaan met genezing en bevrijding. Dit jaar is er door persoonlijke omstandigheden een groei geweest in gebed. “Door de situatie werd ik afhankelijk van God. En toen de kracht van God zichtbaar werd door gebed, leerde ik om me veel meer uit te strekken naar Hem in de kleinere dingen.” Dit wordt herkend door haar schoolgenoot Joost: “Charlotte stapte in de Filipijnen echt uit in geloof, en ze zagen God daar krachtig doorheen werken.”

Ook op gebied van leiderschap is Charlotte gegroeid. “Mensen zeiden altijd al dat ik een leider ben, maar ik herkende me nooit in andere leiders.” Door het eerste jaar heen ontdekte ze veel meer over haar identiteit en sterke kanten. “Ik ontdekte dat mijn leiderschap er gewoon anders uit ziet: ik ben een bemoediger.”

Een voorbeeld hiervan is de missiereis naar de Filipijnen. “Als tweedejaars student mocht ik de missiereis co-leiden. Zo mocht tijdens de reis optrekken met een jongere deelnemer. Tijdens de outreach kon ik haar echt bemoedigen, aanmoedigen en vooruitduwen.” Op het moment dat Charlotte de vrouw tijdens het wandelen liet leiden, ontving ze direct een woord van kennis, waarop God op bewoog. “Ik vind het leuk om te ontdekken wat God in anderen heeft gelegd en hen te helpen daarin vrucht te dragen.”

Leven vanuit de ‘overflow’

In het eerdere zendingswerk, werkte Charlotte vanuit de nood die ze zag. Vrouwen kwamen uit de prostitutie en hadden werk, kleding en onderwijs nodig. “Ik dacht: ik doe iets voor God omdat Hij daar blij mee is.” Nu heeft Charlotte veel meer rust, ze leeft veel meer in ‘de overflow’. “Ik hoef niets te doen, God is dankbaar voor wie ik ben. Ik geniet van waarmee ik al gevuld ben.” Schoolgenoten Steven en Jolanda bevestigen: “Charlotte is ontzettend gegroeid in haar geloof. Ze voelt zich gedragen en is daardoor minder terughoudend. Ook is ze moediger, ze bidt makkelijker voor anderen en wandelt in vertrouwen.”

Wanneer iemand last heeft van hoogtevrees, is Charlotte niet meer bezig met de vraag of ze moet bidden. “Ik bied het gewoon aan. Er zit zoveel in mij, dat ik daar gewoon uit kan tappen. In dit geval gebruikte God dit om de vrouw van hoogtevrees te genezen.” Het is een diepe laag van genade waaruit Charlotte heeft leren leven. “Vanuit de relatie met God gaat dit automatisch. Je gaat samen met Hem op weg en beweegt vanuit Zijn kracht.”